– Kaczyńscy przekroczyli granicę, nie odpuszczę im, nie ma mowy – zapewnił premier po pierwszych doniesieniach, że ratyfikacja Traktatu Reformującego UE przez Polskę nie przebiegnie tak „lekko łatwo i przyjemnie”, jak można było przypuszczać po podjęciu przez sejm decyzji o parlamentarnej drodze ratyfikacji dokumentu.

– Gdyby Polska nie ratyfikowała Traktatu byłoby to skandalem totalnym – biadał szef klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego Stanisław Żelichowski.

– Jarosław Kaczyński przez swój upór stawia pod znakiem zapytania pozytywną obecność Polski w Unii Europejskiej – dołączył lider SdPL Marek Borowski.

– Terrorystom się nie ulega – instruował kolegów kreowany na przyszłego lidera Sojuszu Lewicy Demokratycznej, Jerzy Szmajdziński.

Może w takim razie referendum?

– Referendum jest zbyt ryzykowne – ocenił marszałek Sejmu Bronisław Komorowski ostrzegając przed niską frekwencją. Trzeba się porozumieć…

Wreszcie szef klubu PO Zbigniew Chlebowski poinformował, że nie zamierza skorzystać z propozycji dalszych rozmów składanych jego partii przez antytraktatowych sabotażystów.

– Rozmowy z Prawem i Sprawiedliwością zostały zakończone” – ogłosił Chlebowski.

Co dalej? Na razie trudno liczyć na „braterską pomoc” z zagranicy.

Przewodniczący Parlamentu Europejskiego Hans-Gert Poettering wyraźnie dał do zrozumienia premierowi Donaldowi Tuskowi, że „polscy przyjaciele” sami powinni znaleźć rozwiązanie problemu…

„W dniu dzisiejszym ukonstytuowała się Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego. Rada Państwa, w zgodzie z postanowieniami Konstytucji, wprowadziła dziś o północy stan wojenny na obszarze całego kraju…”

Czy nie czas już sięgnąć po dobrze znane, sprawdzone w bojach o postęp i demokrację wzorce?